aan de beek Swalm, waarover hier eene zeer fraaije brug gelegd is, op welker midden het beeld van den H. Nepomuk staat; in het dorp vindt men eene schoone kerk met eene fraaijen hoogen toren, alsmede het kasteel Hellenraad. — Verder noordoostwaarts vinden wij aan den zelfden straatweg op Venlo de dorpen Itesel (1.300 inw.), Jielfeld (420 inw.) en Tegelen (| uurs van Venlo), dat met zijne gehuchten 1.400 inw. telt, die van den akkerbouw en den handel leven en verscheidene fabrieken, onder anderen wel 15 potten- en 7 pannenbakkerijen, bezitten. Nabij het dorp liggen de kasteelen Holtmühle en de Munt. Vknlo, de tweede belangrijkste stad uit het vroegere Overkwartier van Gelderland, ligt 4^ uur N. van Roermonde, | uur van de pruisische grenzen en op den regteroever der Maas, waarover hier een gierpontveer is, en waarin de stad eene kleine, veilige haven heeft. De plaats is zeer oud, daar men meent, dat zij reeds op het einde der eerste eeuw gesticht is, en de zoogenaamde Jodenstraat, die het lage zuidelijke deel der stad met het hoog gelegene noordelijke deel verbindt, schijnt de eerst bewoonde buurt geweest te zijn. Venlo werd in 1343 door hertog Reinoud II van Gelder ommuurd en met stedelijke regten begiftigd, en trad in 1481 in het Hanzeverbond. Van de eerste ommuring zijn nog verscheidene gedeelten en eenige ronde torens aanwezig, en de tegenwoordige hoofdwal is daarmede evenwijdig en even buiten dien muur opgeworpen. In lateren tijd is de stad steeds meer versterkt, zoo dat zij eene belangrijke, hoewel zeer onregelmatig aangelegde vesting geworden is, met 7 bastions, verschillende buitenwerken, 2 lunetten en de forten Ginkel en St. Michiel in de nabijheid, liggende het laatste op den linker Maasoever. De oude muur is in 1843 aan de Maaszijde aanmerkelijk hersteld, en bestaat uit zwaar metselwerk, ten einde de stad tegen de rivier te beschermen; de kruin dezes muurs is zoo breed, dat zij een aangenaam wandelpad voor de bewoners oplever!. De ligging van Venlo is de oorzaak, dat zij te allen tijde zeer aan de kansen des oorlogs blootgesteld was, en dikwijls van de eene in de andere vijandige hand overging. Zoo had de vesting verschillende zware belegeringen te verduren, die dikwijls met goed gevolg bekroond werden. Karel de stoute veroverde haar in 1473; in 1481 viel zij Maximiliaan van Oostenrijk in handen, en, ofschoon in 1511 door Floris van IJsselstein en in 1543 door Karel V in persoon vruchteloos belegerd, kwam zij toch in de magt des laatsten,