verkocht is Vollenhove zelf is een zindelijk gebouwd stadje van eene langwerpig vierkante gedaante, met fraaije huizen en eene bevolking van ongeveer 1.600 inw., waaronder eenige adellijke geslachten, wier landgoederen haar groote bevalligheid schenken. De bestaanmiddelen zijn overigens veeteelt, visscherij en bokking-rookerij; maar er is ook eene calicotfabr. en 1 katoenweverij, die aan vele arme huisgezinnen brood verschatTen. Het Raadhuis, met een torentje prijkende, en waarin vele oude belangrijke stukken bewaard worden, is om zijne oudheid bezienswaardig; het dient te gelijk tot Societeit en tot de zittingen van het Rantongeregt. Naast dit stadhuis staat de Herv. Bovenkerk, in de 14' eeuw gesticht, voorzien van een orgel en met eenen dikken en hoogen toren, die echter op eenigen afstand van de kerk staat. Eene tweede herv. kerk is de Kleine Kerk, in het midden der stad; voorts is er eene kleine R. K. Kerk, zonder toren of orgel. In het park van Old-Ruitenborgh ziet men nog den schilderachtiger bouwval van het eenmaal sterke slot Tautenburg, hetwelk Jurriaan Schenk van Tautenburg, stadhouder van Friesland, Overijssel en Groningen, aan de zuidzijde der stad stichtte, doch dat later in puin gevallen is. Eén uur ten N. van Vollenhove, treffen wij het levendige, geregeld gebouwde, welvarende en nette plattelandstadje Blokzijl aan, digt bij de plaats liggende, waar de Steenwijker- of Blokzijler-Aa in de Zuiderzee valt. Deze plaats heeft haar ontstaan te danken aan het graven van een kanaal uit de Steenwijker-Aa naar zee en het leggen eener sluis, de Groote Zijl, aan den mond, gedurende het stadhouderschap van den graaf van Arcmberg, die ook bewerkte, dat hier eene bekwame haven gegraven werd, welke weldra vele bewoners en vaartuigen tot zich lokte. Gedurende het beleg van Steenwijk door den afvalligen van Rennenberg werd zij door Sonoy versterkt met 5 bolwerken; de?e vestingwerken zijn thans echter zeer vervallen. In 1672 viel zij in handen der Munsterschen; maar de getrouwe burgers, door de dappere Friezen geholpen, wisten zich reeds 2 maanden later met geweld van den vijand te ontslaan, zoo dat aan Blokzijl de eer toekomt, van de eerste onder alle in dat jaar verlorene plaatsen der Nederlanden geweest te zijn, die het vijandelijke juk afschudde; tot belooning van deze daad kreeg zij stadsregten. Wel leed zij door den grooten watervloed van 1825 ontzettende schade; maar de bloeijende scheepvaart en de veelvuldige doortogt der turfschepen uit de provincien Overijssel en Drenthe, die